تأثیر فشارهای متفاوت کاهش جریان خون با فعالیت ایزومتریک بر تغییرات الکترومیوگرافی عضله

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر حاد فعالیت‌های ایزومتریک با فشارهای مختلف کاهش جریان خون بر تغییرات الکترومیوگرافی عضله است. بدین منظور 10 مرد دانشجوی سالم با میانگین سن 33/0±8/25 سال و قد 67/1±6/176 سانتی‌متر و وزن 1/2±2/75 کیلوگرم که سابقه تمرین مقاومتی را داشته‌اند به‌طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. در ابتدا فشارخون قوزک پا آزمودنی‌ها به‌وسیله دستگاه سونوگرافی داپلر رنگی و توسط متخصص سونوگرافی تعیین گردید و همین مقدار فشار جهت کاهش جریان خون در جلسات فعالیت همراه با کاهش جریان خون به‌وسیله کاف بر بالاترین نقطه ران پای غالب آزمودنی‌ها اعمال شد. پروتکل این تحقیق شامل 6 انقباض ایزومتریک 10 ثانیه‌ای و بین هر دو انقباض آزمودنی‌ها 60 ثانیه استراحت می‌کردند. این پروتکل در هر چهار جلسه فعالیت که با یکی از فشارهای صفر،100،70 و 130 درصد فشار سیستولی انجام شد، عیناً تکرار شد. با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنف طبیعی بودن داده‌ها بررسی شد و سپس از آزمون تحلیل واریانس مکرر یک‌طرفه جهت تشخیص معنادار بودن تغییرات (الکترومیوگرافی ادغامی)  iEMG بین چهار جلسه استفاده شد. نتایج داده‌ها نشان داد که بین جلسات 100 و 130 درصد فشار سیستولی در iEMG  تفاوت معنادار مشاهده نشد (05/0P>) ، ولی  بین سایر جلسات تفاوت معنادار در iEMG  مشاهده شد (05/0P<). همچنین اگر فعالیت همراه با کاهش جریان خون با بار 65 درصد MVC با فشاری  معادل 100 درصد فشار سیستولی انجام شود، فعالیت الکتریکی بیشتر از انجام همین فعالیت با بار یکسان و فشارهای کم تر (صفر و 70 درصد فشار سیستولی) و برابر با انجام فعالیت با بار یکسان و فشار 130 درصد فشار سیستولی خواهد بود.